- پردیس هنرهای زیبا، 1392. «مشخصات کلی برنامه و سرفصلهای دروس دوره کارشناسی رشته معماری (بازنگری شده توسط دانشگاه تهران)». شورای عالی برنامهریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. تهران.
- توفیقی، جعفر. 1388. ضرورت ارتقای کیفیت در آموزش عالی ایران. فصلنامه صنعت و دانشگاه؛ 2 (5)، 5-10.
- دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی. 1395. مشخصات کلی برنامه و سرفصلهای دروس دوره کارشناسی رشته معماری (بازنگری شده توسط دانشگاه فردوسی مشهد). شورای عالی برنامهریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. تهران.
- شایان، صهیب و مولانایی، صلاح الدین، 1393، میزان تأثیر طرح درس بر محتوا و اهداف آموزشی و رابطۀ آن با ناکارآمدی مراکز آموزش معماری تازه تأسیس در ایران، پنجمین همایش آموزش معماری، تهران.
- طاقی، زهرا. 1387. تأملی در تبعات رشد کمی دوره کارشناسی معماری در دانشگاههای کشور. صفه، 17(46)، 106-123.
- عزیزی، شادی. 1389. ضرورت نظام منعطف آموزش معماری در راستای پاسخگویی به چالشهای جهانی و بومی پایداری. هویت شهر، 4(7)، 43-52.
- لعل بخش، عترت، قبادیان، وحید، عزیزی، شادی. 1399. ارائه مدلی برای آموزش مشارکتی در طراحی معماری در دانشکدههای ایران. دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 11(42)، 317-338.
- عسگری، علی. 1396. برنامهریزی آموزش پویا و زایای معماری برمبنای آموزش تعاملی در دورۀ کارشناسی، رساله برای دریافت درجه دکتری معماری، استاد راهنما: سید محمدرضا نصیرسلامی، استادان مشاور: حسین سلطان زاده، هاشم هاشم نژاد زنوزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی.
- عسگری، علی، نصیرسلامی، سید محمدرضا، سلطانزاده، حسین، هاشمنژاد شیرازی، هاشم. 1398. واکاوی اولویتهای مهارتی نظام آموزشی دوره کارشناسی معماری (مقایسه تطبیقی در ده دانشکده معماری تراز اول ایران و جهان). معماری و شهرسازی آرمانشهر، 12(29)، 125-140.
- غریبپور، افرا و توتونچیمقدم، مارال، 1393، ارزیابی تأثیر بستر فرهنگی بر آموزش معماری، پنجمین همایش آموزش معماری، تهران.
- محمودی، سیدامیرسعید، 1393، گامی بهسوی تحول در برنامهریزی آموزشی بازنگری دروس دوره کارشناسی رشته مهندسی معماری، دانشگاه تهران، پنجمین همایش آموزش معماری، تهران.
- مرکز هیاتهای امنا، هیاتهای ممیزه، 1395. «آخرین نسخۀ آییننامۀ استخدامی اعضای هیات علمی؛ با لحاظ تغییرات موارد مندرج در بخشنامههای مرکز هیاتهای امنا و هیاتهای ممیزه»، تهران: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
- معظمی، منوچهر و آقا لطیفی، آزاده، 1393، وردی که ندانستیم. . . توسعۀ کمی در فقدان توسعۀ کیفی در آموزش معماری، پنجمین همایش آموزش معماری، تهران.
- معماریان، غلامحسین، 1393. «مبنای طراحی معماری»، چاپ اول، تهران: انتشارات نغمه نواندیش.
Akomaning, Edward. (2019). Improving Student Internship Through Collaborative Curriculum Design: Needs and Context Analysis to Inform the Design Process. In: Pieters, J., Voogt, J., Pareja Roblin, N. (eds) Collaborative Curriculum Design for Sustainable Innovation and Teacher Learning. Springer, Cham.
Crysler, C. Greig. (1995). Critical Pedagogy and Architectural Education. Journal of Architectural Education (1984-), 48(4), 208–217.
Harry, Sachin, Kumar, Ambuj. (2022). Transformation of the Design Studio in New Learning Spaces: Virtual Design Studio in Architecture Pedagogy. ECS Transactions, 107 (1) 6251-6260.
El-Latif, Manar A, Al-Hagla, Khalid S, Hasan, Asmaa (2020), Overview on the criticism process in architecture pedagogy, Alexandria Engineering Journal, 59 (2), 753-762.
Hassanpour, Badiossadat, Utaberta, Nangkula, Che Ani, Adi Irfan. (2013). Tutor-based Approach toward Sustainable Architecture Education, Procedia - Social and Behavioral Sciences, (102), 33-41.